Głównym zadaniem Analizy Obiektywnej jest rozpoznanie patentów podstawowych lub patentów zgodnych z ogólnymi celami firmy. Do identyfikacji patentów podstawowych przydadzą się znaczniki patentowe. Wszystkie patenty w portfelu patentowym są oznaczane lub kategoryzowane na podstawie kodów klasyfikacyjnych IPC/CPC. Podstawowe i uzupełniające to główne kategorie tagowania. Jeśli patent jest oznaczony jako rdzeń, oznacza to, że jest powiązany z technologią obowiązującą w firmie. Pozostałe patenty są klasyfikowane jako uzupełniające. Do przycinania można wybrać patenty dodatkowe. Po zakończeniu analizy można podjąć decyzję o utrzymaniu lub rezygnacji z wybranych patentów.
Różnorodność rodzin patentów, liczba cytowań przekazywanych dalej, różnorodność cytowań przekazywanych dalej przez IPC/CPC oraz zróżnicowanie cesjonariuszy to tylko niektóre ze wskaźników jakości w kontekście analizy obiektywnej.
Analiza przedmiotowa jest kolejnym krokiem w procesie oczyszczania patentów. Po sporządzeniu wykazu patentów uzupełniających lub innych niż podstawowe kolejnym krokiem jest określenie ich przyszłości. Jest to kluczowy krok, ponieważ zadecyduje, które patenty mają pozostać, a które należy odrzucić. Wskaźnikami jakości używanymi do przeprowadzenia subiektywnej analizy są: zakres roszczenia, zastosowanie rynkowe, łatwość identyfikacji dowodów i ich przyszła ocena.
Proces analizy subiektywnej obejmuje następujące ważne etapy:
- Sprawdzenie, czy jakakolwiek strona trzecia wykorzystuje tę technologię w swoich sprzedawanych produktach. Jeśli wynik jest pozytywny, sugeruje się odnowienie/licencjonowanie patentu. Jeżeli powyższe nie jest ważne, należy sprawdzić trwające badania, aby sprawdzić, czy cokolwiek ma związek z patentem.
- Jeżeli istnieją dowody badań dotyczących przedmiotu patentu, zaleca się jego odnowienie/licencjonowanie. Jeśli nie, patent należy odrzucić, ponieważ nie służy już żadnemu zamierzonemu celowi.